Svjetski dan poezije
Povodom 21. marta, Svjetskog dana poezije, održano književno veče u organizaciji SKD „Petar Kočić” Kranj
Srpsko kulturno društvo „Petar Kočić” Kranj, nastavljajući svoju djelatnost na području literarnog stvaralaštva, pripremilo je 8. aprila 2022. u prostorima društva književno veče na kome su učestvovali srpski književnici iz Slovenije, kao i recitatori koji su čitali pjesme srpskih pjesnika. Na taj način društvo se pridružilo onima koji obilježavaju ovaj značajan događaj ne samo za poeziju, nego za književnost i pisanu riječ u cjelini.
Na početku programa prisutnima, njih oko pedesetak, među kojima i članovi drugih društava, obratila se Snežana Maksimović, koja je vodila program ovog događaja. U svom uvodnom govoru navela je: „Poštovani posetioci, dragi prijatelji i članovi društva. Veoma se radujem, jer ponovo mogu reći „dobro veče na još jedno književno veče”. U vremenu koje je iza nas, vremenu sivila i na neki način uskraćene slobode, mislim da smo shvatili koliko smo ljudi zapravo potrebni jedni drugima, koliko nam je nedostajalo da u kolu zaigramo, da se zagrlimo i zapevamo, po koju pesmu pročitamo i radosno se družimo. Nadamo se da će tako i ostati pa ću sa nadom u bolje sutra pročitati pesmu pod nazivom „Čoveče”, koju je napisao Majo Krgović”.
Nakon toga sljedećim riječima istakla je zbog čega se obilježava ovaj datum: „Organizacija ujedinjenih nacija za obrazovanje, nauku i kulturu (UNESCO), 1999. godine proglasila je 21. mart svetskim danom poezije. Dan kada nam stiže proleće iz kojeg pupa i kreće život. Cilj koji se želi postići obeležavanjem ovog dana je promocija čitanja i pisanja, objavljivanja i proučavanja poezije u jezičkim zajednicama širom sveta. U inicijativi da se proglasi svetskim dan poezije, UNESKO je prepoznao način da se izrazi jedinstvo o kreativnosti ljudskog uma. Poezija nam otkriva da pojedinci svuda u svetu dele ista pitanja, misli i osećanja, a kakve misli i osećanja dele naši pesnici u Sloveniji najbolje će vam reći oni sami”.
Voditeljka je pozdravila učesnike u programu: Radoslava Milanovića, Krstana Šućura, Marinka Jagodića Makija, Ostoju Šobota, Radomana Maja Krgovića i Dušana Jovanovića.
Program ove književne večeri bio je podijeljen u tri kruga, a prije prvog kruga Snežana Maksimović je u kratkom uvodu navela: „U poeziji se pažljivo biraju reči, kao što se pažljivo traže školjke na plaži. Već sam ritam i raspored reči u poeziji priča jednu priču, postavlja atmosferu, uvlači čitatelja i šapćući mu dolazi sve do srca. Potrebna je veština za postizanje takvog sklada, za prenošenje poruke, a potrebna je i otvorenost za slušanje te poruke. Snaga poezije nije samo u jeziku ili mogućnosti da se čovek natera da oseća nešto, brzo i sada. Snaga je u ritmu kojem nije potrebna muzika i u rečima kojima sami dajemo kontekst. Možda se u nekim stihovima prepoznamo, možda nas podsete na detinjstvo ili samo nešto naučimo u svakom stihu. Nadam se da ponekad zavirite u poneku zbirku pesama i pustite da vas stihovi vode kao što ćemo se i mi prepustiti stihovima naših pesnika”.
Na red su došli pjesnici i recitatori. Često se postavlja pitanje gdje pjesnici, kao i drugi pisci, pronalaze nadahnuće za svoje stvaralaštvo, svoje pjesme, priče, romane, pripovjetke, a odgovor može biti jednostavan, nalaze ga u sebi, svome srcu, svojoj duši, u svojim bližnjima, prijateljima, poznanicima, u svome narodu, u svojoj okolini, u Bogu, ukratko rečeno u cijeloj vaseljeni. U prvom krugu prvo je Radoslav Milanović pročitao iz svoje nove zbirke „Iščašeno doba” tri pjesme i to „Elita”, „Foteljski život” i „Iščašeno doba”. Ovo je inače njegova treća zbirka pjesama. Krstan Šućur je recitovao pjesmu Bore Kapetanovića „Čuvaj Bože”, a Marinko Jagodić je u ovom krugu predstavio svoje tri nove pjesme: „Koronavirus”, „Pisanje pesme” i „Reč”. Ostoja Šobot je govorio odlomke iz Platonovog djela knjige „Odbrana Sokratova”. Svoju pjesmu „Zima” u prvom krugu pročitao je i Radoman Majo Krgović. Predstavljajući neke od srpskih i svjetskih pjesnika Dušan Jovanović je recitovao pjesme Stevana Raičkovića „Kamena uspavanka” i „Knjige”, kao i pjesmu Aleksandra Sergejeviča Puškina „Klevetnicima Rusije”.
Drugi krug je takođe počeo uvodom Snežane Maksimović koja je navela: „Poezija je veština kojom se rečima pretvara snaga mašte u igru. Poezija je vrsta muzike, valja se čuti da bi se doživela. Poezija je kao život – svaka ljubav, misao, svaki instinkt pa i nagon, poezija je za sebe. Današnji svet je uznemiren i gnevan, potrebna mu je pomoć da se smiri i raduje novom danu. Neuništiva poezija je melemna tvorevina duha koja zaceljuje dušu i otvara neslućene lepote u maternjem jeziku. Doslednost je ono što kod poezije najviše boli čoveka danas i to umanjuje njen uticaj, ali je doslednost uporna, ostaviće svoj trag i taj trag će biti veliki. I naši pesnici ostavili su večeras na nas upečatljivo velik trag pa ih poslušajmo još jednom”.
Recitacije pjesama u ovom krugu otpočeo je Radoslav Milanović i predstavio još dvije svoje nove pjesme a to su „Da li smo dostojni predaka svojih” i „Banja Luko”. Krstan Šućur je recitovao veoma duhovitu i poučnu pjesmu Bore Kapetanovića „Jedna majka, jednom sinu, jedne zime”. Iz svoje zbirke „Istočni prozor“ Marinko Jagodić Maki je pročitao pjesme „Odbrana Rusije” i „Miloš Obilić”. Ostoja Šobot je izveo odlomak iz djela „Druga knjiga” Žarka Lauševića. Radoman Majo Krgović je recitovao svoju pjesmu „Drugovi”, a Dušan Jovanović je recitovao pjesme Miroslava Mike Antića „Oproštaj” i „Protestnu pesmu” a onda i pjesmu Milovana Vitezovića „Pomenik”.
U nastavku programa, u trećem krugu, prvo je Radoslav Milanović čitao svoje pjesme, takođe iz nove zbirke, a to su pjesme „Plakanje sam zabranio sebi” i „Boemi”, da bi potom Krstan Šućur odrecitovao „Idilu”, još jednu pjesmu Bore Kapetanovića. Zatim je Marinko Jagodić iz svoje zbirke „Iz torbe jednog…” pročitao pjesmu „Prosula se mesečina” kao i jednu još neobjavljenu pjesmu „Da smo se ranije sreli”. Zanimljiv odlomak iz svog romana „Svjetla u tami” pročitao je Ostoja Šobot. Svoje pjesme „Deda i unuk” i „Beograd” recitovao je Radoman Majo Krgović, da bi potom Dušan Jovanović prvo recitovao pjesme Branka Miljkovića „Ljubav poezije” i „Poeziju će svi pisati”, zatim pjesmu „Ako” od Radjarda Kiplinga, a na kraju izveo i kratak odlomak „Špijun u Rovcima” iz djela Matije Bećkovića.
Na kraju trećeg kruga, odnosno pri kraju samog programa, Snežana Maksimović je istakla: „Verujem da ste kao i ja uživali u svim ovim stihovima i rečima naših pesnika. Neka nam se i u buduće dešavaju samo ovako lepe stvari, a jedna od najlepših koja sledi uskoro je naš najradosniji praznik vaskrsenje. Vaskrsenje je praznik nad praznicima, život večni, povratak izvoru života, povratak ocu nebeskom. Kao što je rekao naš apostol Pavle, da gospod nije vaskrsao, uzalud bi bila vera naša. Naši članovi društva uvek umeju da ponešto lepo napišu a i srećni su jer njihove pesme za njihovog života ima ko da čita. Iskoristiću priliku da tim povodom pročitam još jednu pesmu našeg Maja Krgovića”.
Recitovanjem pjesme „Vaskrs”, Radomana Maja Krgovića, završen je program ove književne večeri, a onda je Snežana Maksimović dala riječ Krstanu Šućuru, predsjedniku SKD „Petar Kočić” Kranj koji je u svom obraćanju i pozdravu publici i gostima naveo da su ovaj put izostali neki pjesnici, kao i muzičari, gitariste, guslari, ali da je i pored toga jako zadovoljan prikazanim programom. Pozdravio je goste, Zlatomira Bodirožu, predsjednika Saveza srpskih društava Slovenije, Mitra Vujinovića, predsjednika KD „Brdo” Kranj i Miloša Milića, predsjednika SKPD „Sveti Sava” Kranj. Zahvalio se svim učesnicima u programu, pjesnicima i recitatorima i naglasio da uz saradnju društvo može pomoći i drugim društvima da organizuju slične događaje. Na kraju svog obraćanja zahvalio se i svima onima koji su pomogli organizaciju ove priredbe, i pozvao sve prisutne na druženje uz skromnu, ali dobro pripremljenu zakusku.
Tekst i foto: Dušan Jovanović
